Dominic Stricker

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dominic Stricker
Dominic Stricker
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Zwitserland Zwitserland
Geboorteplaats Münsingen, Zwitserland
Geboortedatum 16 augustus 2002
Lengte 183 cm
Gewicht 80 kg
Profdebuut 2020
Slaghand Links
Totaal prijzengeld 1.352.148 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 20–20
Titels 0
Hoogste positie 88e (2 oktober 2023)
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2023)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2023)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (2023)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 12–9
Titels 2
Hoogste positie 161e (27 juni 2022)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Dominic Stricker (Münsingen, 6 augustus 2002) is een Zwitsers tennisser.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Stricker verloor in 2019 aan de zijde van de Italiaan Flavio Cobolli de juniorenfinale van Roland Garros tegen Matheus Pucinelli de Almeida en Thiago Agustín Tirante. Een jaar later waren ze wel de sterkste in de juniorenfinale ditmaal tegen het Braziliaanse duo Bruno Oliveira en Natan Rodrigues. Hij won dat jaar ook Roland Garros in het enkelspel door landgenoot Leandro Riedi te verslaan in de finale.

In 2020 maakte hij dan zijn profdebuut en won in 2021 een challenger in zowel het enkelspel als het dubbelspel. Hij won aan de zijde van landgenoot Marc-Andrea Hüsler de ATP Gstaad tegen het Poolse duo Szymon Walków en Jan Zieliński. In 2022 won hij nog twee challengers in het enkelspel, aan het einde van het seizoen werd hij geselecteerd voor de Next Generation ATP Finals.

In 2023 bereikte hij na de kwalificatieronde het hoofdtoernooi van de US Open. Hier won hij in de eerste ronde zijn eerste Grandslam wedstrijd tegen Alexei Popyrin. In de 2e ronde versloeg hij in 5 sets de als 7e geplaatste Stéfanos Tsitsipás.[1] Dit was zijn eerste winst tegen een top-10 speler.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
gewonnen challengers
1. 28 maart 2021 Vlag van Zwitserland Lugano Hardcourt (i) Vlag van Oekraïne Vitali Satsjko 6-4, 6-2
2. 6 februari 2022 Vlag van Verenigde Staten Cleveland Hardcourt (i) Vlag van Japan Yoshihito Nishioka 7-5, 6-1
3. 31 juli 2022 Vlag van Zwitserland Zug Gravel Vlag van Letland Ernests Gulbis 5-7, 6-1, 6-3
4. 26 februari 2023 Vlag van Italië Rovereto Hardcourt (i) Vlag van Italië Giulio Zeppieri 7-6(8), 6-2
5. 7 mei 2023 Vlag van Tsjechië Praag Gravel Vlag van Oostenrijk Sebastian Ofner 7-6, 6-3

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstander in finale Score Details
gewonnen finales herendubbelspel
1. 25 juli 2021 Vlag van Zwitserland ATP Gstaad Gravel Vlag van Zwitserland Marc-Andrea Hüsler Vlag van Polen Szymon Walków
Vlag van Polen Jan Zieliński
6-1, 7-6 details
2. 23 juli 2023 Vlag van Zwitserland ATP Gstaad Gravel Vlag van Zwitserland Stan Wawrinka Vlag van Brazilië Marcelo Demoliner
Vlag van Nederland Matwé Middelkoop
7-6, 6-2 details
verloren finales herendubbelspel
gewonnen challengers
1. 11 juli 2021 Vlag van Italië Perugia Gravel Vlag van Oekraïne Vitali Satsjko Vlag van Argentinië Tomás Martín Etcheverry
Vlag van Argentinië Renzo Olivo
6-3, 5-7, [10-8]